Za sahranu treba spremiti panaiju (žito), bocu vina i bocu pomiješanog vina i ulja. Prema narodnom običaju, panaija se ne sprema u kući pokojnika, već van nje i nju sprema neka starija žena, odnosno žena koja nema namjeru da rađa djecu. U mnogim mjestima u Srbiji postoji običaj iznošenja hrane na groblje na pomen ili na Zadušnice. Dok je jednima to potpuno normalno, drugi su šokirani jer apetit u takvom trenutku ne postoji.
Etnolog Jasna Jojić objašnjava zašto se uopšte hrana iznosi na groblje, da li je istina da se na taj način “komunicira” sa pokojnikom i otkriva zašto su šljive i kruške posebno važne.
– Postoje vjerovanja da duša gubi tijelo, ali da duša nastavlja svoju egzistenciju na nekom od sledećih nivoa, bilo da je to raj ili neki nivo do raja. Zato se donosi hrana, ne samo na sahrani, već i na takozvanim pomenima kad se čovjek na groblju pominje – kaže Jasna Jojić, pišu Novosti.
Ona otkriva i kada se hrana iznosi na groblje.
– Na sanduk se postavljaju različiti obroci, na dan sahrane, kad se obilježava prva subota, kad se obilježava 40 dana, potom šest mjeseci i godinu dana. Takav običaj se u istočnoj Srbiji obilježava do sedme godine – kaže Jasna i otkriva da li je istina da je hrana način da se “komunicira” sa osobom koja je preminula.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu