O kakvom je poremećaju riječ i kako se on liječi, odgovorila je prof. dr Aleksandra Đurić, psihoterapeut.
Osobe sa visokofunkcionalnom depresijom igraju ulogu uspješnih i zadovoljnih ljudi dok se bore sa unutrašnjim doživljajem praznine, besmisla i gubitak životne radosti.
– Neka osoba može da izgleda dobro, da drži do svog izgleda, da trenira, da izlazi sa prijateljima, da je poslovno uspješna, a da se unutrašnji doživljaj poptuno razlikuje od onog što se prikazuje. Pored depresije, čiji su simptomi često vidljivi i karakteriše je smanjena funkcionalnost u različitim oblastima života, postoji i visoko funkcionalna depresija, koja se mnogo teže uočava – objašnjava sagovornica.
Ona kaže da je razlog tome to što su osobe sa ovim oblikom depresije funkcionalne u različitim oblastima života, spolja može da postoji neautentična radost, dok u isto vrijeme one imaju unutrašnji doživljaj praznine, besmisla i gubitak životne radosti.
– Sakrivanje realnog stanja od drugih, funkcionalnost u različitim aspektima života, ali samo spolja, i izdržavanje emotivne patnje su osnovne karakteristike visoko funkcionalne depresije.
I bindžovanje može biti bijeg od realnosti
Potreba da se bježi od realnosti može biti jedna od manifestacija ovog stanja.
– Kada se „maska“ skine, mehanizmi bjekstva od realnosti su različiti – sklonost ka alkoholu, drogi, kontinuirano i kompulsivno bindžovanje, korišćenje društvenih mreža i slično, a cilj je da se dostigne emotivna otupelost. Takođe, anksioznost može biti posledica nesklada između spoljašnjeg prikazivanja i unutrašnje realnosti.
Težnja ka savršenstvu, emocije pod kontrolom
Koji su uzroci visoko funkicionalne depresije?
– Uzroci mogu biti perfekcionizam i potreba da se bude savršen/a, udovoljavanje drugima, a zanemarivanje sopstvenih potreba, potreba da se osoba izuzetno trudi da bude funkcionalna i uspješna i da bude jaka, a da emocije drži pod kontrolom, da ne pokazuje ranjivost. Naravno i genetika igra određenu ulogu.
Jako je važno da visoko funkcionalnu depresiju utvrdi stručno lice – ljekar/psihijatar.
– Pomoć može da se ogleda u psihoterapiji, međutim individualno je koliko je vremena potrebno, često je u pitanju višegodišnji proces. Ako je potrebno uključuje se i medikamentna terapija uz adekvatnu podršku u socijalnoj sredini. Umrežen sistem podrške je često najdjelotvorniji, piše Žena Blic.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu