Svi učesnici programa u novosadskom Muzeju Vojvodine u organizaciji “Brankovog kola” zaključili su da gusle žive svoju duhovnu misiju, te da nisu hladan muzejski eksponat, već živi umjetnički amblem sa konkretnim poslanjem i rezultatima u svakom vremenu.
Oni su istakli da su gusle neuništive kao divno čudo srpske kulture i tradicije, te da pjesme koje su vijekovima pjevane sa koljena na koljeno, bez trulih riječi kroz vrijeme i danas masovno traju i trajaće u ljepoti svoje univerzalne originalnosti.
Program “Pjevanje uz gusle” izveden je u tradicionalnoj rubrici manifestacije “Nematerijalno kulturno nasljeđe”, a glavni gost bio je vrhunski narodni gulsar Boško Vujačić, pobjednik brojnih takmičenja, kao i guslarskih sabora, saopšteno iz institucije kulture “Brankovo kolo”, čije je sjedište u Sremskim Karlovcima.
Vujačić je i laureat visokih nagrada, poput Vukove, Zlatnog lika Njegoševog i drugih, a prestižna priznanja dobijao je i u Francuskoj i Americi.
Čuveni guslar prvo je izveo je pjesmu “Gojko” Branka Radičevića koja započinje stihovima: “Gusle moje ovamote malo,/ amo i ti tanano gudalo…”. Do kraja programa izveo je još dvije antologijske srpske narodne pjesme o Marku Kraljeviću, svirajući na savršen i guslama posvećen način, praćen gromkim aplauzima publike.
Vujačić je poslije nastupa istakao svoju vezanost za gusle još od djetinjstva, pored oca darovitog guslara.
On je ukazao na prirodno svojstvo gusala, počev od sastava i elemenata ovog instrumenta, preko tekstova koji se pjevaju bez ijedne grube riječi, bez ponižavanja onoga o kome i o čemu se pjeva, kao i o guslama kao instrumentu visoke moralne i umjetničke predispozicije.
Publicista i dugogodišnji muzički urednik Radio Novog Sada Dejan Tomić, priređivač dvije knjige o guslama i guslarima, predočio je publici genezu pisanih tragova u srpskoj i južnoslovenskoj periodici o guslama i srpskim guslarima.
Tomić je naveo primjer mape putovanja i nastupa legendarnog guslara Filipa Višnjića sve do Temišvara.
On je naveo i stare tekstove u štampi 19. vijeka o brojnim srpskim guslarima u Dubrovniku, BiH, Hrvatskoj i Crnoj Gori.
Gusle kao primjer fenomenološke i ontološke vertikale srpske kulture i bića kroz vijekove predstavio je Jovo Radoš, filozof po struci, predsjednik Udruženja guslara Srbije, autor niza značajnih knjiga, između ostalih i antologije “Ganga”.
Radoš je ukazao na mnogobrojne uloge gusala kroz vrijeme, i, to istorijsku, društvenu, etičku, antropološku, duhovnu, rodoljubivu, poetsku, kulturološku, psihološku, sociološku i druge.
Iz antologijske pjesme Alekse Šantića “Pretprazničko veče” Radoš je naveo svijetle stihove posvećene guslama:
“Zatim bi otac, vedar k`o sjaj dana,/ Uzeo gusle u žilave ruke,/ i glasno poč`o, uz ganjive zvuke,/ Lijepu pjesmu Strahinjića Bana…”.
Radoš je rekao da postoji 76 aktivnih i dobro organizovanih guslarskih društava na srpskim prostorima, od kojih se jedno, u Staroj Pazovi, zove “Branko Radičević”.
U Sremskim Karlovcima i Novom Sadu u toku su “Proljećni Brankovi dani”, velika manifestacija posvećena 195. rođendanu Branka Radičevića, jednog od najvećih pjesnika evropskog lirskog romantizma 19. vijeka.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu