Baal znači vlasnik, vlastodržac, gospodar, gospod, gospodin, na sjeverno-zapadnom semitskom jeziku.
Sveštenici kulta Baala u ekstazi su sebe povređivali posjekotinama i stvarali rane na različitim dijelovima tijela, najčešće na člancima i rukama.
U hananskoj mitologiji, Baal je bio osuđen, poput prirode umirati u zimu i ponovno se rađati u proljeće. Pridavala mu se moć da čini polja i stada plodnima. Praktiovanje Baalove religije praćeno je svetim prostituiranjem (Br 25.13), što je bilo žestoko osuđivano od strane proroka Ilije. Vjerovalo se da je vlasnik izvora, planine, grada.
Prvobitno je Baal poštovan kao božanstvo plemena ili određene teritorije, kasnije se on odnosi na božanstvo šuma i planina. Naziv “Baal” je često korišćen za prinčeve i druga vladarska zvanja kod paganskih naroda Sumera i Vavilonaca.
U drevnom gradu-državi Ugaritu, Baala su obožavali kao sina božanstva Dagona. Predstavljan je u obliku moćnog bika ili kao ratnik u oklopu s kacigom, slično rimskom Zevsu. U Fenikiji “Baal” je poštovan kao božanstvo vode i osnivač morskih bogova.
U Starom zavjetu se pominje da je služenje Baalu uključivalo i prinošene ljudskih žrtava, čak i sopstvene djece (Jer. 19:4-6). U periodu od XX-X vijeka p.n.e. kult Baala se proširio daleko na zapadu; Egipat, Španija…
Car Elagabal je preselio njegov kult u Rim. Na pločama iz Ras Šamre, Baal je bog kiše, grmljavine i munja (“I kedrovi venu na dodir desnice njegove”). Dalje stoji da je bio sin Ela, ili Dagona, malo poznatog božanstva koje su Jevreji povezivali s filistejskim gradom Ašdodom.
Dagon je možda imao veze s morem – novčić pronađen u blizini ovog grada prikazuje tog boga s ribljim repom. Od Kartagine do Palmire nalazili su se hramovi posvećeni Baal-Hamonu, “gospodaru oltara s tamjanom”, koga su Grci poistovećivali s Kronosom.
Na “gori Karmilskoj” prorok Ilija kritikuje vjeru kralja Ahava u moć Baalovu i tada, na Ilijinu molitvu, “pade oganj Gospodnji i spali žrtvu paljenicu i drva i kamen i prah, i vodu u opkopu popi”. Potom Ilija naredi narodu da pobije “proroke Valove”, čime je obezbijedio da se Jahve i dalje poštuje u kraljevstvu Izrailj (1. Car. 18:40).
Kod Srba se pominje kao božansko ime vojskovođe Nina Belova Nimroda.
(Nastaviće se)
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu