Reći ću vam jednu za koju pouzdano znam, a to je da su na spisku nestalih osoba bili i oni za koje je ustanovljeno da uopšte nisu nestale, da su žive. Sve te nove činjenice, barem dijelom, mijenjaju svjetlo na izvještaju, a Vlada Republike Srpske treba da ih dostavi Narodnoj skuštini pije početka sjednice 14. avgusta – rekao je Čavić.
Na ovaj način je Čavić odgovorio na novinarsko pitanje šta se promijenilo u odnosu na 22. jun 2004. kada se, kao tadašnji predsjednik Republike Srpske, obratio javnosti, nakon što je pročitao izvještaj Komisije za Srebrenicu. Zbog tog obraćanja Čavić se već 14 godina nalazi razapet između onih koji su njegov potez pozdravili kao hrabar i državnički i lidera SNSD Milorada Dodika na drugoj strani, koji je Čaviću, pred svake izbore, stavljao na teret da je „podržao“ izvještaj Komisije o Srebrenici.
U Čavićevom obraćanju iz 2004. ne može se čuti riječ podrška, ali se vidi potresenost zbog strašnih zločina nad Bošnjacima koji su opisani u izvještaju Komisije, koju je Vlada formirala pod snažnim pritiskom OHR i Doma za ljudska prava BiH. Ipak, počeo je pričom o stereotipima o proteklom ratu u BiH.
– Srebrenički tragični događaji postali su planetarni sinonim stradanja i zločina na kraju 20 vijeka, polarišući učesnike srebreničkih događaja na žrtve Bošnjake-Muslimane i počinioce Srbe. Izvađeno iz cijeloga vrtloga rata kao jedna od glavnih slika sukoba u BiH, stvoren je stereotip žrtve i počinioca koji nas prati i danas kao i svih prethodnih poratnih i ratnih godina. Iako je 1992. do tragičnih događaja 1995. u i oko Srebrenice ubijeno oko 1.760 Srba, velikim dijelom civila, iako se zna da je u zaštićenoj zoni Srebrenice bilo pet zatvora za Srbe kroz koje je prošlo 235 ljudi, od čega ih je 80 odsto ubijeno, iako je zbog svega ovoga Naser Orić u Hagu optužen za počinjene ratne zločine, stereotip o žrtvi i počiniocu, kada je Srebrenica u pitanju, nije ni do danas promijenjen – ocijenio je tada Čavić.
Potom je citirao nekoliko dijelova iz Izvještaja Komisije koji pokazuju da su za devet dana 1995. u području Srebrenice počinjena zlodjela.
– Razdvojeni vojno sposobni Bošnjaci u Potočarima (njih najmanje 1.000) odvezeni su iz Potočara na druga mjesta zatočenja u Bratuncu 12. i 13. jula, gdje su dovođeni zarobljenici iz mješovite kolone u šumi, a odatle na mjesta pogubljenja. Iza njih je ostala velika gomila ličnih stvari i dokumenata koji su spaljeni kasno uveče 13. jula 1995. godine – citirao je Čavić.
Potom je poručio: „Nakon svega ovoga, najprije kao čovjek i Srbin, pa onda kao otac, brat i sin, a tek onda kao predsjednik Republike Srpske, moram reći da je ovih devet dana jula srebreničke tragedije crna stranica istorije srpskog naroda“.
– Učesnici ovog zločina ne mogu se opravdati nikome i ni sa čim. Onaj ko je činio ovakav zločin, i pri tome se možda pozivao na narod kome pripada po imenu i prezimenu, činio je zločin i prema vlastitom narodu. Onaj koji se možda pozvao na boga čineći zločin, očekujući od svevišnjeg blagoslov, činio je zločin protiv boga u koga vjeruje. Onaj ko je činio ovakav zločin zbog osvete, osvetio se vlastitom narodu – poručio je Čavić, navodeći riječi srpskog vojskovođe iz Prvog svjetskog rata, vojvode Živojina Mišića: „U ratu se lako gubi glava, ali se i lako gubi obraz”.
– Kao predsjednik Republike Srpske, Srbin, građanin Republike Srpske i Bosne i Hercegovine i otac dvoje djece koja svoju budućnost vide ovdje, pozivam svakog pojedinca, bez obzira na nacionalnu, vjersku, partijsku ili neku drugu pripadnost da istinom i poštovanjem za druge pomogne da nam istorija počne da biva hronika humanosti i preporoda, a ne sukoba i destrukcije – zaključio je tadašnje obraćanje Čavić.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu