Rasprava oko najvećeg gitariste je uvijek kontroverzna, ali jedno ime je uvijek neizbježno u najužem izboru: Džimi Pejdž! Osnivač kultne grupe “Led Cepelin” šest decenija je u gornjem ešalonu rok muzike. Iako je upravo ušao u svoju 81. godinu, legenda o njemu, poročniku i umjetniku, i dalje vlada među ljubiteljima roka.
Bez obzira što je Pejdž usporio kada su u pitanju nastupi u poznim godinama, njegova strast za muzikom je nesporna. Kad se danas spomene vlasnik 1.550 gitara i kompozitor nekih od najvećih hitova hard roka u istoriji obično čujete jednu od tri stvari; divljenje, osporavanje ili obična ljubomora. Rijetko čujete ravnodušnost. Ali samo diskografija engleskog benda “Led Cepelin”, koju je on kreirao kroz osam studijskih, četiri live i 10 kompilacijskih albuma, te 19 singlova prodata je u više od 300 miliona ploča širom svijeta, čime je postao jedan od najprodavanijih muzičkih umjetnika u istoriji. U impozantnu cifru nisu uključeni hitovi drugih grupa i solista gdje se pojavljivao kao sešn muzičar.
Rođen 9. januara 1944. godine na periferiji Londona, duhovno buđenje doživljava kao dvanaestogodišnjak pošto prvi put uzima gitaru u ruke. Činilo se kao da je dječaku suđeno da ovlada tim instrumentom kada se španska gitara nekim čudom pojavila u njegovoj kući. „Ne znam da li su gitaru ostavili prethodni stanari ili je donio prijatelj porodice. Niko nije znao otkud ona tamo.”
Slavljen je i upamćen po svom prepoznatljivom stilu hard roka, popularizovanom sa grupom “Led Cepelin”, ali je prva Džimijeva ljubav bila mnogo nježnija. Sa 13 godina pojavio se na BBC-jevom dječjem programu „All Your Own“. Čak i tada bio je vješt, izvodeći „Mama Don’t Want To Skiffle Animore“ na akustičnoj gitari.
Skifl biješe britanski odgovor na rani američki rokenrol i karakterisali su ga folk instrumenti i uticaj ritam i bluza. Skifl je bio uglavnom akustični, ali Pejdž nije mogao da odoli privlačnosti američkog rokabilija i njegovoj električnoj prirodi. Mladog gitaristu da pređe na električni pogon inspirisao je Badi Holi, kojim je bio opsjednut: „Svaki solo koji bi mi potresao kičmu tražio je da provedem sate, a u nekim slučajevima i dane, pokušavajući da ga skinem. Recimo solo Badija Holija u pjesmi ‘Peggy Sue’“.
U velikoj mjeri samouk sve svoje vrijeme posvećivao je vježbanju gitare. Napustio je srednju školu sa 15 godina da bi se bavio muzikom. Veći dio ranih šezdesetih radio je kao sešn muzičar po londonskim studijima u snimanjima za grupe “Rolingstons”, “Kinks”, “Dem”, “Hermans Hermits” i soliste Merijen Fejtful, Petjulu Klark, Širli Besi, Džefa Beka, Dejvida Bovija, Džo Kokera…
Džimi Pejdž kojeg svi znamo i cijenimo došao je u prvi plan kasnih šezdesetih nakon što se pridružio grupi “Jardbrds”. Ta poštovana grupa pokrenula je karijere i Džefa Beka i Erika Kleptona. Pejdž im se pridružio 1966. Bend nije dugo trajao nakon njegove inauguracije, ali je sjeme za “Led Cepelin” tada posijano.
Regrutirajući pjevača Roberta Planta, basiste Džon Pol Džonsa i Džona Bonema rođena je definitivna hard rok grupa dvadesetog vijeka. Neosporno jedan od najuspješnijih i najuticajnijih bendova u britanskoj muzičkoj istoriji. Nevjerovatna popularnost grupe bazirala se na kompozitorskom i gitarskom majstorstvu Džimija Pejdža.
Iako su mnogi tadašnji kritičari njihov istoimeni debi album iz 1969. godine gledali sa sumnjom i, u nekim slučajevima, prezirom, komercijalni uspjeh njihove diskografije govori sam za sebe. Objavivši osam ploča u svojoj desetogodišnjoj vladavini, bend je predstavio zaista kultni materijal, a Pejdž ponudio neke od najvećih gitarskih rifova svih vremena.
Iako je mandat “Led Cepelina” okončan 1980. godine, svijet nije izgubio Pejdžove gitarske rifove. Ubrzo nakon toga počeo je da nastupa različito sa svojim kolegom Džefom Bekom, pored toga što je formirao super-grupu “Firm”. Tokom narednih nekoliko godina gitarista je neumorno radio na raznim projektima, uključujući snimanje filmske muzike, nastupao na dobrotvornim svirkama i sarađivao sa mnogim poznatim umjetnicima.
Prošlo je više od 40 godina od raspada “Led Cepelina”. Uprkos raznim glasinama o ponovnom okupljanju, to se vjerovatno nikad neće dogoditi. Ipak, i danas veliki broj umjetnika duguje svoje korijene velikoj grupi i Pejdžovim rifovima.
Napravivši neospornu promjenu na licu rok muzike, kao inspiracija za bezbroj budućih muzičara, izveo je podvig sa kakvim se malo ljudi može podičiti u svojim životima.
Prosto, Džimi Pejdž nije pisao pjesme, pisao je i svirao remek djela jednog važnog žanra. Njegova muzika je mnogo toga zauvijek promijenila, a lična legenda okružena mnogim kontroverznostima i bogatstvom od 180 miliona dolara.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu