U istraživanju je proučavano 1.160 djece uzrasta između 6 i 11 godina iz cijele Evrope.
Djeca su bila podijeljena u grupe sa visokim, srednjim i niskim nivoom bogatstva, a uzorci krvi su korišćeni za mjerenje prosječne dužine telomera djece u bijelim krvnim zrncima, dok je hormon stresa kortizol mjeren iz urina.
Telomere su strukture koje se nalaze unutar hromozoma i igraju važnu ulogu u starenju ćelija i integritetu DNK, a njihova degradacija je povezana sa starenjem, a takođe postaju kraće kako ljudi stare, prenosi Gardijan.
Studija je otkrila da djeca iz grupe sa visokim nivoom bogatstva imaju telomere u prosjeku pet odsto duže u poređenju sa djecom iz siromašnije grupe.
Utvrđeno je da djevojčice imaju duže tjelomere od dječaka, u prosjeku za 5,6 odso, dok su djeca sa većim indeksom tjelesne mase (BMI) imala kraće tjelomere za 0,18 odsto za svaki procent povećanja masne mase.
Djeca iz grupa srednjeg i velikog bogatstva imala su nivo kortizola između 15,2 odsto i 22,8 odsto niži od djece iz manje imućne grupe.
Naučnici su napomenuli da studija ima određena ograničenja jer analizirana djeca nisu iz porodica koje žive u siromaštvu, dodavši da studiju ne treba tumačiti kao vezu između bogatstva i „kvaliteta“ gena, već kao indirektan uticaj životne sredine na poznati marker starenja i dugoročnog zdravlja.
– Naši nalazi pokazuju jasnu vezu između porodičnog bogatstva i poznatog markera starenja ćelija, sa potencijalno doživotnim obrascima koji se oblikuju u prvoj deceniji djetetovog života – rekao je istraživač Oliver Robinson.
On je rekao da to znači da ekonomska situacija može da stavi djecu u biološki nepovoljan položaj u poređenju sa onima koji imaju bolji početak u životu.
– Time što ne rješavamo ovaj problem, postavljamo djecu na doživotnu putanju gdje je veća vjerovatnoća da će imati manje zdrav i kraći život – upozorio je istraživač.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu