Autori ove publikacije su mještanin Stevo Stojnić, istaknuti privrednik i dobrotvor i Danilo Karapetrović, književnik i pisac iz susjednog sela Jurkovica.
– Naša primarna ideja je da sve što je sada dostupno, u dokumentima, svedočenju mještana, dugu istoriju i bogatu prošlost svoga sela, sačuvamo za buduće generacije. Knjiga je takođe pokušaj da se sačuva sjećanje na selo i njegove stanovnike, jer je zaborav najveća prijetnja svemu – kazao je Stevo Stojnić za Srpskainfo.
Mašići, moderno selo sa intenzivnom poljoprivredom, nastalo je doseljavanjem stanovnika iz brdskih krajeva. Većina sa Manjače, iz Bosanskog Grahova, Mrkonjić Grada, Čelinca, Sanskog Mosta, okoline Banjaluke, iz Hercegovine i Crne Gore a u novije vrijeme ovdje su novi zavičaj pronašli doseljenici iz obližnjih potkozarskih sela.
Crkva, koja je postala znameniti pravoslavni spomenik sazidana je 1905. godine i posvećena rođenju Presvete Bogorodice. Nedavno je u selu, u naselju Gaj izgrađena i crkva od hrastovih brvana a njen ktitor je mještanin Stevo Stojnić.
Bista Đorđu Petroviću Karađorđu otkrivena je u zaseoku Gaj, u potkozarskom selu Mašići gdje je vožd imao važnu ulogu u podizanju čuvene Mašićke bune protiv Turaka 1806. godine.
Karađorđe je namjeravao da pobuni Bosansku krajinu i stupi u kontakt sa francuskim generalom Marmonom, koji je u to vrijeme zauzeo susjednu Vojnu krajinu. Međutim, Karađorđevi jataci nisu bili sposobni za ovaj poduhvat zato što je narod bio veoma siromašan i bez oružja.
Izuzetak su bili Mašići, zbog boljeg materijalnog položaja od okoline. Kozara je pružala pogodno utočište za skrivanje a Sava za prebjeg u Austriju u slučaju neuspjeha.
Bista koju je uradio vajar Mladen Stajčić, trajno svjedoči o tim događajima ali i svijetlim stranicama istorije Mašića, odlučnosti njegovih stanovnika da čuvaju uspomenu na to vrijeme.
Mašićani su na daleko poznati po zidarima i graditeljima. Svejdoče o tome mnoge građevine ali i majstori Dobrnjci.
Mašići, nekada najveće selo u banjalučkoj regiji, koje je ime dobilo, kako se ovdje vjeruje, po begu Mašiću, ima bogatu istoriju. Oni o tome često i rado pričaju. Poznata je Mašićka buna podignuta 1806. godine koju je, po Karađorđevom nalogu, predvodio knez Milutin Bogdanović.
U Mašićima postoje legende koje narod čuva i prepričava, kao što je Vučiji skok na Gaju. Mašićani uzgajaju i rijetke vrste životinja, odani su poljoprivredi, proizvodnji povrća ali takođe sade ukrasno bilje, kako bi njihova dvorišta i okućnice izgledali što ljepše. Mašićani su takođe zaljubljenici u sport a njihova perjanica je Fudbalski klub „Borac“.
O svemu tome, kao i porijeklu porodica, stradanju u ratovima, radnim akcijama, izgradnji puteva, modernizaciji sela i njegovom geografskom položaju, napisano je u ovoj knjizi.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu