Da bi radio ono što želiš, treba se roditi ili kao kralj ili kao ludak. Takav bješe Zoran Miščević.
Devet je punih decenija od rođenja istinskog barda! Djelo i primjer Duška Trifunovića (Sijekovac, 13. septembar 1933. - Sremski Karlovci, 28. januar 2006.) žive na teritoriji koja umije tako brzo da zaboravi.
Samo je u jednom gradu na ovom svijetu mogao da živi i umre Marijan Beneš. Simbol bivše države i njenog raspada. Šampion i vitez koji je umjesto pesnica imao pegle i njima pisao pjesme, svirao violinu, klavir i flautu. Obožavan, pa ubijen u pojam, izdan, prevaren i ostao sam ko srušen avion.
To nije samo sjeveroistočna padina Topčiderskog brda, nikako običan koktel geografije, flore i istorije. U pitanju je strasna tapiserija jednog djetinjstva, još uvijek opšivena zlatnim nitima sjećanja.