Međutim, kada je riječ o dijagnostici novorođenčadi s prirođenim manama povezanim s konzumacijom alkohola, poput fetalnog alkoholnog sindroma, obično se uzimaju u obzir samo majčine navike konzumiranja alkohola.
Istraživanja jasno pokazuju da sperma nosi veliku količinu epigenetskog informacijskog materijala, što označava nasljedne promjene u načinu izražavanja gena koje ne proizlaze iz promjena u DNA sekvenci, nešto što snažno utiče na fetalni razvoj i zdravlje djeteta, piše Science Alert.
Uprkos tome, većina ljekara ne uzima u obzir uticaj očevog zdravlja i životnih izbora na razvoj djeteta.
Intenzivni fokus na majku
Godine 1981. u SAD je izdano upozorenje koje je isticalo kako je konzumacija alkohola od strane žena tokom trudnoće uzrok prirođenih fizičkih i mentalnih mana kod djece.
Ovo upozorenje proizašlo je kao odgovor na sve veće prepoznavanje da oblika ozbiljnih fizičkih i mentalnih oštećenja kod djece, danas poznatih kao fetalni alkoholni sindrom, ima povezanost s majčinom konzumacijom alkohola tokom trudnoće.
Danas ljekari i naučnici prepoznaju da čak 1 od 20 američke školske djece može pokazivati neki oblik poremećaja iz fetalnog alkoholnog spektra, termina koji se odnosi na raznolike fizičke, razvojne i bihevioralne nedostatke povezane s alkoholom, od kojih mnogi uzrokuju izazove tokom cijelog života za one koji su pogođeni.
Prema CDC-u, ovaj sindrom može nastati kada alkohol u majčinoj krvi prelazi na dijete putem pupčane vrpce. To je dovelo do čvrsto prihvaćenog uvjerenja da su alkoholom uzrokovane prirođene mane rezultat isključivo majčine konzumacije alkohola tokom trudnoće i da je to krivica žene.
Postoje brojni dokumentovani slučajevi u kojima su djeca kojima je dijagnostifikovan fetalni alkoholni sindromom imala majke koje su tvrdile da nisu konzumirale alkohol tokom trudnoće.
Na primjer, u jednom istraživanju, 41 majka je negirala konzumaciju alkohola tokom trudnoće uprokos tome što su im djeca dobila dijagnozu fetalnog alkoholnog sindroma.
U takvim i drugim sličnim okolnostima tokom proteklih 40 godina, uopšteno prihvaćena pretpostavka i objašnjenje jeste da su ove majke lagale o svojoj konzumaciji alkohola tokom trudnoće.
Iako razlike u tome koliko i kada trudnice piju mogu pridonijeti varijacijama u razvoju fetalnog alkoholnog sindroma, ti faktori sami po sebi ne mogu objasniti širok raspon i ozbiljnost simptoma. Stoga, nepoznati faktori izvan majčine konzumacije alkohola moraju pridonositi ovom poremećaju.
Otac – karika koja nedostaje
Fetalni alkoholni sindrom povezan je s tri osnovna prirođena defekta: abnormalnostima lica, koje uključuju male oči i malformacije u sredini lica, smanjeni rast glave i mozga te restrikcijom fetalnog rasta, stanje koje se javlja kada se bebe rađaju manje od prosjeka.
U studiji objavljenoj početkom ove godine, znanstvenici su snimili digitalnu sliku mišjeg lica, a zatim digitalno dodijelili oznake na licu, uključujući određene dijelove očiju, ušiju, nosa i usta.
Kompjuterski program zatim je odredio mijenjaju li se proporcionalni odnosi između svake od ovih oznaka pod uticajem majčine, očeve ili zajedničke konzumacije alkohola.
Istraživanje je otkrilo da hronična izloženost alkoholu kod muških jedinki utiče na formiranje mozga, lobanje i lica potomstva. Takođe se javila mikrocefalija, nerazvijenost glave i mozga, kao i niža porođajna težina, koja se pogoršavala što je više muški roditelj pio. Istraživanja pokazuju da hronična izloženost alkoholu kod muških jedinki, definisana kao konzumacija više od pet pića dnevno u četverosatnom razdoblju, može uzrokovati sva tri osnovna prirođena defekta fetalnog alkoholnog sindroma, prenosi N1.