Jugoslovenski autokrata hrvatskog porijekla je neograničenom ličnom vlašću upravljao Jugoslavijom 35 godina.
Mada se tačan datum njegovog rođenja, zapravo, ne zna, u bivšoj SFRJ je 25. maj pompezno proslavljan.
Centralni slet priređivan je na stadionu JNA i predavanje slavljeniku štafetne palice, koja je prethodno danima nošena širom zemlje, što je podrazumijevalo ogromne troškove.
Kao austrougarski feldvebel (kaplar) u Prvom svjetskom ratu učestvovao je u vojnom pohodu na Srbiju, u sastavu 25. puka 42. hrvatske domobranske divizije, jedinice koja je počinila najstrašnije ratne zločine nad desetinama hiljada srpskih civila u Mačvi u jesen 1914. godine.
Ubrzo potom unaprijeđen je u čin cugsfirera (vodnik) i odlikovan je srebrnom medaljom za hrabrost, a 1915. je zarobljen na Istočnom frontu.
Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1920, a 1937. njen generalni sekretar voljom sovjetskog diktatora Josifa Staljina, poslije smjenjivanja i strijeljanja Josipa Čižinskog (Milana Gorkića).
Radio je 1936. i 1937. u Kominterni u Moskvi u vrijeme najžešćih čistki, u kojima su likvidirani i mnogi jugoslovenski komunistički prvaci.
Kao vođa KPJ vodio je u Drugom svjetskom ratu ustanak protiv Nijemaca od 1941, a 1943. je uspio da izoluje rivalski četnički pokret kome su saveznici uskratili podršku.
Josip Broz je odolio snažnom Staljinovom pritisku 1948, čime je zadivio svijet, ali se, pri tome, obračunao s pristalicama Moskve tipično staljinističkim metodama.
Bio je jedan od osnivača i istaknutih lidera pokreta nesvrstavanja.
Proglašen je ustavom iz 1974. za doživotnog predsjednika i iste godine za šefa SKJ bez ograničenja mandata.
Čvrstom rukom je suzbijao separatizam, ali je u Ustav iz 1974. ugradio sistemske faktore dezintegracije zemlje, što je doprinijelo njenom krvavom razbijanju početkom devedesetih godina 20. vijeka.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu