U Federaciji BiH kada zbog bilo čega zagalame Majke Srebrenice, “Zelene beretke”, veterani “Patriotske lige” ili bilo kojeg drugog udruženja proisteklog iz prošlog rata, Bakir Izetbegović. Elmedin Konaković, Nermin Nikšić i ostali političari stoje u stavu mirno.
Jedino u Republici Srpskoj je moguće da glas ratnih veterana, učesnika prošlog odbrambeno-otadžbinskog rata i udruženja koja okupljaju žrtve i njihove potomke, niko “ne ferma ni za suvu šljivu” kad se pobune zbog statusa svog članstva, kada javno kažu da nisu zadovoljni svojim položajem ili se, eventualno, oglase zbog nekih drugih društvenih devijacija.
Kako je to negdje početkom 2011. godine lijepo upozorio tadašnji i sadašnji predsjednik Republike Srpske, ako bivši borci VRS slučajno izađu na ulice, nezadovoljni svojim primanjima i statusom, umjesto mizernog “nešto” ubuduće neće dobijati “ništa”.
Rečeno-ispunjeno, pa doslovno od tada pa do danas članovi BORS u javnosti se jedino pokazuju kada su neke godišnjice, komemoracije, parastosi i prijemi. O protestima niko i ne pomišlja, jer, kako im je onomad lijepo sugerisao predsjednik Republike, bolje da imaju “nešto” nego “ništa”.
Tim geslom, očigledno, poveo se i aktuelni ministar rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske, Danijel Egić, koji je sebi obezbijedio “nešto”, naručujući novu službenu limuzinu vrijednu skoro 120.000 KM, dok je bivšim borcima takođe obezbijedio “nešto”, koje više podsjeća na “ništa”, a to je borački dodatak u iznosu od 3 KM po mjesecu učešća u zoni borbenih dejstava.
Krovna Boračka organizacija Republike Srpske o tome i dalje mudro ćuti, tako da im ono “ništa”, čime im je 2011. zaprijetio tadašnji i sadašnji predsjednik Srpske, apsolutno pripada.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu