Pupin je bio plodan pisac. Objavio je više knjiga od 1894. do 1930. godine.
Stanko Stoiljković, ambasador Jugoslavije u Americi, sjećao se Tesle, koga je prvi put sreo u parku iza biblioteke, gdje je hranio dva bijela goluba s dlana.
Ubrzo poslije prodaje svojih patenata u telefoniji, Pupin je prodao patente Markonijevoj kompaniji iz oblasti bežičnog prenosa signala, koji su se odnosili na metod podešavanja kola u rezonansu i elektrolitički detektor.
Sukob naša dva velikana, Nikole Tesle i Mihajla Pupina, bio je tih, ali ozbiljan. Tesla je Pupinu zamjerao i njegovo slabo znanje maternjeg jezika.
U SAD je Pupinove patente otkupila Američka telefonsko-telegrafska kompanija, a u Evropi njemačka firma "Simens".
U aprilu 1896. godine Pupin je obolio od teške upale pluća. Njegova supruga Sara Katarina Džekson, koja ga je njegovala, i sama se razboljela i umrla.
Studiranje u Kembridžu i Berlinu ostavilo je dubok utisak na Mihajla Pupina, a to je nesumnjivo imalo uticaj na njegov dalji rad.
U proljeće 1875. godine nastupila je kriza, poslovi su prestali, pa je Mihajlo Pupin ponovo okušao sreću na farmi u blizini Dejtona u državi Nju Džersi.
Put od Hamburga do Amerike parobrodom u trećoj klasi stajao je Mihajla Pupina samo 28 forinti.
Naučnik Mihajlo Pupin je zaista zadužio čovječanstvo i bio jedan od onih koji su stvorili tehnosvijet onakav kakav danas vidimo.
Manifest sjajno inauguriše ideju barbarogenija, tip zenitističkog idealnog čovjeka utopije koji u sebi spaja osobine mističnog novočovjeka s entitetima koji obitavaju u nematerijalnom prostoru.
Paradoksalno je da zenitizam kao pokret nema zabilježenu nijednu dramu u svojoj zreloj fazi.
Razvoj utopijskog mišljenja u Srbiji poslije Prvog svjetskog rata vezan je za pojavu zenitizma, jedinog avangardnog pokreta nastalog na našem tlu koji je stekao evropsku afirmaciju.
Avangardni pisac i slikar Rastko Petrović, koji je veliki dio svog života proveo u Parizu, ostavio je za sobom izuzetno značajan roman za mitologiju Srba.
Nakon sudara dva vozila, koji se sinoć dogodio u Bijeljini, na ukazivanje ljekarske pomoći upućeni su jedan od vozača, te troje djece.
Miloš Crnjanski je jedan od najznačajnijih srpskih pjesnika i pisaca, koji je imao veliki interes za ezoteriju.
Sibe Miličić počinje aktivno da se bavi slikarstvom. U proljeće 1919. je prvi pomoćnik sekretara Prve jugoslovenske izložbe u Parizu, a na njoj i sam izlaže crteže i slike.
Pjesnički mediteranski dar dobio je Sibe Miličić rođenjem u Brusju na Hvaru 1886. godine, u srpskoj porodici.
Raznorazni avangardni pokreti potresali su početkom XX vijeka tlo Srbije.
Skoro čitav vek ranije, Dragutin J. Ilić je slučajno intuitivno načeo ovu temu. Utopijsku socijalizaciju Ilić potkrepljuje s još nekim podacima o duhosvijetu ne bi li nam što bolje dočarao viziju budućeg društva.