Lemurijanska civilizacija je, po drevnom „Tibetanskom manuskriptu“, nastala kada je planeta Ikar prije 15 miliona godina udarila u Mjesec, koji je potom, izbačen iz svoje putanje, pohitao prema Zemlji. Mjesec je udario u Zemlju, na području kontinenta Mu, koji je potonuo u svom većem dijelu. Potom je Mjesec ostao da kruži oko Zemlje kao satelit.
Za Lemurijance Mjesec je zauvijek ostao dio njihove mistike. Tada je došlo do velikih rasjedanja, kada se Indija odvojila od Gondvane i udarila u Lauraziju, stvarajući tako Himalajski masiv i pomjerajući pustinju Gobi. Područje uticaja Lemurijanske civilizacije su Indija, Australija, Indokina, Kina, Japan, kao i područje Tihog okeana, Indonezija, Filipini, sve do zapadnih obala SAD i Srednje (obala Meksika) i Južne Amerike (obala Brazila, Kolumbije, Perua, Čilea, Urugvaja i Argentine).
Pripadnici lemurijanske civilizacije su više okrenuti duhovnim vrijednostima i životu u saglasju sa spiritualnim svjetovima. Mitski Tibet njihov je centralni stožer, veoma bitan u okultnoj podjeli svijeta. U modernoj geopolitici, okrenutoj uglavnom materijalnim vrijednostima, kojima dominira Bog Novac, Lemurijanska civilizacija je potpuno marginalizovana od strane agresivnih nasljednika hiperborejskih i atlantiđanskih civilizacija. Tibet može lako ujediniti narode poput Japana i Indije, te ih poslati u buduće ratove.
Hiperborejci, ili sljedbenici Agarte, bili su odani Suncu. Gdje god da su se rasprostirali formirali su zajednice sa strogim pravilima, koje su na početku vodili poglavice plemena, kasnije velike ratničke vođe naroda, pa okrutni kraljevi i, konačno, svemogući carevi. Hiperborejska civilizacija razaslala je svoje predstavnike na sjever Azije i Evrope sa jedne strane, i na sjever Azije i Amerike sa druge strane. Brojna hiperborejska indijanska plemena spustila su se duboko na jug teritorije Sjeverne, Srednje i Južne Amerike. Neka od tih plemena su se toliko razvila da su postale ograničene okultne imperije poput Inka.
Hiperborejska plemena koja su išla ka Evropi bila su Turanska, Slovenska, Gotska, Keltska, Persijska. Turanska plemena zadržala su se u Finskoj, Turskoj i Mađarskoj, Slovenska su se zadržala u Rusiji, Njemačkoj, Ukrajini, Poljskoj, Češkoj, Slovačkoj, kasnije u Srbiji, Hrvatskoj, Sloveniji. Gotska plemena formirala su veći broj nordijskih naroda, među kojima su bili Vikinzi, kasnije Šveđani, Danci, Nijemci. Keltska plemena zaposjela su Britanska ostrva, kao i teritorije Francuske i Španije, kasnije Austrije. Iz plemena koja su ostala oko pustinja Gobi i Taklamakan nastali su drevni Tibetanci, Mongoli, Kinezi. Svi ovi drevni narodi hiperborejske civilizacije živjeli su na velikim teritorijama i suočavali se s ogromnim prostranstvima. Oni su bili srce Evroazije „Heartland-a“ po Halfordu Makinderu ili Arktogaie, kako je naziva ruski teoretičar Aleksandar Dugin.
Atlantiđani su sljedbenici puta Šambale, tajanstvenog mističnog središta iz podnožja planina Altaj, koji su se, prema Aleksandru Duginu, preselili na područje Mediterana, Balkana i Male Azije, gdje je stvorena drevna ljudska civilizacija. Sumer, Vavilon, Asirija, Egipat, Judeja, Grčka spadaju u najrazvijenije atlantiđanske narode. Oni su bili posvećenici zvijezda i njihovi bogovi često su kroz mitove opisivani kao „došljaci sa zvijezda“. Nauka o zvijezdama, Astrologija, koju su izmislili Atlantiđani, pomogla im je ne samo da predviđaju buduće događaje, već i da osmisle brojeve, matematiku, kalendare, kao i mjerne instrumente koji su im pomagali oko putovanja i plovidbe morima.
Opozicija Šambala / Agarta, ili „Zemlja srce / Zemlja more“ danas se svodi na atlantiđanske predstavnike, SAD, Izrael, Vatikan, Francusku i Veliku Britaniju sa jedne strane, te Njemačku, Rusiju, Kinu, Japan, Saudijsku Arabiju, Iran sa druge strane. Ratovi budućnosti biće svakako prouzrokovani neslaganjem ove dvije civilizacije. Važno je napomenuti i to da su Njemačka i Japan pod jakim uticajem SAD, još od Drugog svjetskog rata, ali to što imaju atlantiđanskog vladara ne znači da će se odreći svojih hiperborejskih korijena. Lemurijanska civilizacija nikada kroz istoriju nije pokazivala agresivne pretenzije prema tuđim zemaljskim teritorijama. Njih više zanimaju duhovne teritorije, posebno Tibetance i Indijce.
Gledajući istorijska zbivanja proteklih par vijekova lako se mogu razotkriti veze atlantiđanskih nevidljivih ruku. Sprega vatikanskih agenata strogog reda oličena u Jezuitima ili organizaciji Opus Dei, sa predstavnicima Venecijanske oligarhije, kasnije pomiješanim sa britanskim Fabijancima, te jevrejskim iluminatima i američkom masonerijom, iznjedrila je Vrli novi Tehnosvijet u kome živimo. Ali njihova sprega seže u mnogo dalju prošlost, u vremena kada je od pomenutih postojao samo drevni jevrejski narod. Oni su veliko znanje preuzeli od svojih predaka sa Atlantide.
Bio je to projekat starih atlatiđanskih magova, matematički precizan model svijeta budućnosti u kome vladaju informacije. Stara nauka, koju su poznavali narodi Sumera i Egipta, transformisala je mitski svijet u jezik realnosti, što im je omogućilo neslućene tehnološke uzlete – od gradnje piramida do kontrole vremena i stvaranja zodijaka. Oni su iz nekog višeg razloga komunicirali sa zvijezdama, a iz te komunikacije rodila se vještina. Drevni Atlantiđani su prvi ukrotili vrijeme i otkrili svijet brojeva. Magijska moć mjerenja pomogla je drevnim ljudima da razviju svijet oko sebe, te da uz pomoć brojeva počnu da grade svijet. Magovi Haldeje naučili su jevrejske prijatelje nauci Kabale, a uz pomoć ove metafizičko matematičke mašine stvoren je i Starosvijet i Tehnosvijet.
Starosvijet je stvaran u rubnim dijelovima Azije, Afrike i Evrope, kojima su dominirali atlantiđanski narodi. Stari svijet se rađao čak i u dijelu Južne Amerike gdje su dospjeli drevni Atlantiđani, Asteci i Maje. Hiperborejska plemena i ratnički narodi upadali su na teritorije atlantiđanske civilizacije i od njih preuzimali znanje. Vraćali su se u svoje daleke zemlje preuzevši različita nova znanja o gradnji kuća, hramova, piramida, gradova. Od Turske, Arabije i Persije do Sibira, Mongolije, Kine, Japana, od Drevne Srbije do Baltika, od Mediterana kroz Herkulove stubove do Britanskih ostrva. Konačno, atlantiđanski i hiperborejski narodi spustili su se i u Indiju naučivši ljude lemurijanske civilizacije da koriste tehnologiju. Famozni „Put svile“ od Kine do Evrope nije bio samo trgovačka veza tri civilizacije, već i maršruta znanja.
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu