Na latinskom, silvan znači šuma, pa odatle se i smatrao božanstvom šuma, pastira i stada.
Lik Silvana je najčešće prikazivan sa nekim od njegovih atributa, kao što su svirala (siringa) i pastirski štap (pedum). U njegovoj pratnji su obično bili koza ili pas.
Slavljen je na proljeće, a naročito krajem aprila i početkom maja, kada se obilježavalo žrtvovanje u njegovu čast, koje se sastojalo od mesa (naročito svinjskog), vina, žitarica, grožđa i mlijeka. Smatralo se da njegovo obožavanje pospješuje zdravlje stoke i dobar poljoprivredni urod.
Obično je prikazan kao lice koje je pola čovjek, a pola jarac.
Dolaskom Rimljana na naše prostore izjednačen je s rimskim božanstvom – Panom. Iz kulta o bogu Silvanu nastala je i legenda o vukodlaku.
(Nastaviće se)
Raniji tekstovi:
Rječnik balkanske mitologije (1): Dagon
Rječnik balkanske mitologije (2): Bal
Rječnik balkanske mitologije (3): Hron
Rječnik balkanske mitologije (4): Dionis
Rječnik balkanske mitologije (5): Bahus
Rječnik balkanske mitologije (6): Jason
Najnovije vijesti Srpskainfo i na Viberu