Kultura

Rok Partenon (28): Mensonovo nasljeđe

Komunističko Carstvo slobode, ka kojem su težili mladi ljudi u drugoj polovini XX vijeka, prikazalo se kao preteško za ljudski rod.

FOTO: CALIFORNIA DEPARTMENT OF CORRECTIONS AND REHABILITATION/WIKIPEDIA

Seksualna revolucija u XX vijeku bila je plod snažnih spekulativnih teorija Sigmunda Frojda, Vilhelma Rajha, Herberta Markuzea, Ronalda Leinga, mislilaca koji su zapravo samo naučno potvrdili da je čovjek tek nešto malo više od obične životinje. Ono što ga od životinje razdvaja samo je stepen socijalizacije i samosvijesti o pripadnosti plemenu.

U divljim plemenskim zajednicama promiskuitet je dio opšte borbe za opstanak, gdje prirodni nagoni upravljaju ljudima životinjama, a one postoje od praistorije pa sve do danas u raznim zabačenim dijelovima svijeta, od Jukatana do Amazonije. Povratak plemenu i vladavini primitivnih nagona kulminirao je krajem šezdesetih godina u pokretu hipija. Ovo kontrakulturno zbivanje, koje je veličalo ideje povratka prirodi i bilo glavni katalizator seksualne revolucije, imalo je radikalnu volju za slamanjem svih vrijednosti buržoaskog društva oličeno u sloganu “Make love, not war”.

Hipi komune u kojima se slobodno vodila ljubav nicale su početkom šezdesetih kao pečurke širom svijeta. Slijedeći tradiciju apsolutne slobode ponašanjaj koja za svoje korijene ima sektu Esena, kojoj je pripadao sam Isus Hrist, somnambulije antičkog filozofa Hipije, ideje carinika Rusoa i Dejvida Toroa, hipici su vrlo brzo preplavili svijet. Marksov komunistički ideal Carstva slobode, objašnjen na popularan način u djelima Markuzea i Trockog, prepoznat je od strane novoljevičara kao mogućnost sveopšteg oslobađanja upravo u hipi pokretu.

Ova nova ideologija imala je udjela u masovnim demonstracijama širom svijeta 1968. godine. Ebi Hofman, Danijel Kon Bendit, Džeri Rubin i slični na talasu takvih ideja izveli su revolucionarnu šezdesetosmašku pobunu protiv buržoaskog društva, da bi se čitava stvar kasnije pretvorila u hipitalizam, to jest pobjedu kapitalističke logike nad hipi pokretom, u čijim okvirima su pomenuti “revolucionari” dobro unovčili svoje radikalne ideje.

Apsolutni uzlet, koji je s apostolima rokenrola Džimom Morisonom i Lu Ridom pop kultura doživjela sredinom šezdesetih, kulminirao je u tragičnom zločinu koji su izvršili Čarls Menson i njegova hipi familija.

(Nastaviće se)